Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dicimus aliquem hilare vivere; Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Age, inquies, ista parva sunt. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Duo Reges: constructio interrete. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.

Minime vero istorum quidem, inquit. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Sint ista Graecorum; Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. At iam decimum annum in spelunca iacet. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?

Immo videri fortasse.
Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum.
Sed haec omittamus;
In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;
Coniunctio autem cum honestate vel voluptatis vel non
dolendi id ipsum honestum, quod amplecti vult, id efficit
turpe.

Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam
videntur sequi;
  1. Eam stabilem appellas.
  2. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
  3. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?
  4. Quae contraria sunt his, malane?
  5. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.
  6. Tamen a proposito, inquam, aberramus.

Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.

Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?